- эътино
- [اعتنا]а. таваҷҷӯҳ, диққат: эътино кардан аҳамият додан, диққат кардан, таваҷҷӯҳ доштан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
эътино
Смотреть что такое "эътино" в других словарях:
адам — [عدم] а. кит 1. нестӣ, нобудӣ; муқоб. вуҷуд; хоки адам рехтан бар сари касе ва ё чизе киноя аз нобуд кардани касе ва ё чизе; ба водии адам рафтан маҷ. мурдан, нобуд шудан; раҳи адам гирифтан киноя аз несту нобуд шудан 2. бидуни…, фоқиди…,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беэътиноӣ — [بي اعتنايي] эътино накардан, эътибор надодан, таваҷҷӯҳ зоҳир накардан, бетаваҷҷӯҳӣ; нописандӣ: беэътиноӣ кардан; бо беэътиноӣ беэътиноёна, эътибор надода; нописандона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гӯш — I [گوش] узви шунавоии инсон ва ҳайвон, узви ҳисси сомеа, ки дар сар воқеъ аст; гӯш кар шудан кор накардани узви шунавоӣ, шунида натавонистан; гӯш андохтан а) сухан шунидан; ба гапи касе диққат додан; б) ниг. гӯш додан; гӯш вазнин шудан суст… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
илтифот — [التفات] а 1. кит. бо гӯшаи чашм нигаристан; ба касе рӯ овардан 2. лутф, меҳрубонӣ; таваҷҷӯҳ; эътино; илтифот кардан а) меҳрубонӣ кардан, таваҷҷӯҳ зоҳир кардан, эътибор додан; б) лутф намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
камилтифот — [کم التفات] он ки нисбат ба касе эътино ё муҳаббат надорад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
худрой — (худраъй) [خودراي // خودرأي] он ки ҳар корро ба фикри худ карда ба маслиҳати дигарон эътино намекунад; гапнодаро; маслиҳатношунав; худсар, худком, якрав … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
